Μακράν η ωραιότερη παραλία της Κεφαλονιάς και από τις ωραιότερες της Ευρώπης είναι η Πλατιά Άμμος στο Ληξούρι. Μέχρι τον καταστροφικό σεισμό του 2014, υπήρχαν κάτι πρόχειρα χτισμένα σκαλοπάτια, περίπου 500 στον αριθμό, αν θυμάμαι καλά, τα οποία έστω κι έτσι, και μετά από πολύ κόπο, σε οδηγούσαν στον επίγειο παράδεισο. Τα απόκρημνα ψηλά βράχια ξεδιψούν στα κρυστάλλινα, σμαραγδένια νερά που καταλήγουν σε μια αμμουδιά περίπου μισού χιλιομέτρου, ενώ ο ήλιος σε συντροφεύει μέχρι να χαθεί στον μακρινό ορίζοντα.
Στο νησί του ποιητή Νίκου Καββαδία, και πιθανότερη πατρίδα του ομηρικού Οδυσσέα, δεν θα βαρεθείς ποτέ. Ο συνδυασμός των σμαραγδένιων νερών με το ορεινό τοπίο, την πυκνή βλάστηση, την πλούσια ιστορία και την αξιαγάπητη «τρέλα» των κατοίκων του θα σε κρατήσει σε εγρήγορση. Θα σε γεμίσει αξέχαστες εμπειρίες που θα σε κάνει σίγουρα να θέλεις να επιστρέψεις.
Και όταν έρθει η στιγμή να αποχαιρετήσεις τον λατρευτό αυτό τόπο, μόνο για λίγο και μέχρι τα βήματά σου να σε φέρουν πίσω, τότε ίσως ηχήσουν στα αυτιά σου οι στίχοι του «Ύμνου στην Κεφαλονιά» του Κώστα Ευαγγελάτου.
Σε γνωρίζω από τη χρώση του ελάτινου βουνού…
Σε θυμάμαι με λουλούδια στην αρτάνα του ερχομού…
Σε θρηνώ στ’ απομεινάρια του αδάμαστου σεισμού…
Σε γιορτάζω με μπουμπούκια αναστάσιμα σπερνά…
Χαίρε φως του Ιουνίου και του Διαφωτισμού…
Χαίρε νύχτα της αβύσσου μεσ’ το χάσμα του γκρεμού.
Χαίρε σμαραγδί λιμάνι αποδήμων φυλαχτό…
Ταξιδεύεις και φωτίζεις τα θολόπλευστα στενά μεσ’ του «είναι» το μεδούλι λατρευτή Κεφαλονιά!
